Elektroniese musiek

Elektroniese musiek is musiek wat met behulp van elektroniese musiekinstrumente en musiektegnologie geproduseer word. Oor die algemeen word daar onderskei tussen klank wat met behulp van 'n elektromeganiese toestel geproduseer is, soos viole en dromme, en dié wat geproduseer word met elektroniese tegnologie. Elektroniese tegnologie kan ook vermeng word met ander produksies.

Voorbeelde van toestelle wat elektriese klank produseer is die Telharmonium, Hammond-orrel en die elektriese kitaar. Suiwer elektroniese klanke kan geproduseer word met toestelle soos die theremin, klanksintetiseerder en elektroniese rekenaar.

In die 1970's het elektroniese musiek 'n beduidende invloed gehad op populêre musiek, met die ingebruikneming van polifoniese sintetiseerders, elektroniese dromme, drommasjiene en draaitafels, deur die opkoms van genres soos disko, krautrock, "new wave", synthpop, hiphop en EDM.

Elektronies geproduseerde musiek het sedert die laat 1990's al hoe gewilder geword as gevolg van die beskikbaarheid van bekostigbare musiektegnologie. Kontemporêre elektroniese musiek beskik oor wye tegniek- en komposisie-verskeidenheid, en wissel van eksperimentele kunsmusiek tot gewilde vorme soos elektroniese dansmusiek. Vandag is pop-elektroniese musiek die herkenbaarste in sy 4/4-vorm en baie meer verbind met die hoofstroomkultuur, in teenstelling met die voorafgaande vorms wat op nismarkte gespesialiseer was.^[1]

1. ↑ Neill, Ben. "Pleasure Beats: Rhythm and the Aesthetics of Current Electronic Music". Leonardo Music Journal. 12: 3–6. doi:10.1162/096112102762295052.